| กระตุ้นความคิด ด้วยไอเดีย ๔๓ (ผู้ออกนอกกรอบ มาเป็นนักเขียน)

หวง เยวี่ยน : นักเขียนไต้หวันผู้วางระเบิดแห่งความสุข
โดย : นงค์ลักษณ์ เหล่าวอ

ในวัยยี่สิบต้นๆ หวง เยวี่ยน ทำงานเป็นผู้ช่วยเจ้านายใหญ่ของบริษัทธรรมดาแห่งหนึ่งในไต้หวัน ต้องไปทำงานกินเวลาเกือบ 16 ชั่วโมงต่อหนึ่งวันทำงานการทำงานหนักมากเกินไปทำให้เขาล้มป่วยไข้ขึ้นถึง 40 องศา จนต้องเข้าโรงพยาบาล แพทย์ผู้ให้การรักษาบอกกับเขาว่าคุณยังหนุ่มยังแน่น ทำไมร่างกายเสื่อมเร็วแบบนี้

hhh

ในทางกลับกันความหนุ่มก็เป็นอีกตัวการหนึ่งที่ทำให้เขาสามารถฟื้นฟูสภาพร่างกายได้ง่ายกว่าผู้สูงอายุ
การป่วยครั้งนั้นเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญในชีวิต และนำพาให้ หวง เยวี่ยน กลายเป็นนักเขียนไต้หวัน ขวัญใจนักอ่านที่มีผลงานนวนิยายติดอันดับหนังสือขายดี

hhhh

หลังออกจากโรงพยาบาล หวง เยวี่ยน หลบไปพักผ่อนระยะหนึ่ง และตัดสินใจว่าจะยุติชีวิตเพื่อหาเงิน ช่วงพักผ่อนเขาจึงฆ่าเวลาด้วยการเขียนนิยายลงอินเทอร์เน็ต ทั้งๆ ที่ยังใช้อินเทอร์เน็ตไม่คล่อง ด้วยความบ้าเห่อเรื่องแรกที่เขาเขียนออกมาเป็นตัวหนังสือนับเป็นคำได้ 130,000 กว่าคำ และตอนนั้นไม่มีประสบการณ์ในการโพสต์เรื่องลงเน็ต เขาจึงเขียนนิยายออกมาโดยไม่มีเครื่องหมายวรรคตอน ไม่มีการจัดย่อหน้า ไม่มีการจัดบรรทัดอะไรทั้งสิ้น
hhhh

เรื่องจึงยาวพรืดไปทั้งหน้า ผู้อ่านที่ติดตามอ่านนิยายที่เขาเขียน จึงสละเวลาจัดหน้าให้ใหม่ พร้อมกับไปโพสต์ลงให้ใหม่ และด้วยความช่วยเหลือของผู้อ่านนิยายทำให้เรื่องที่เผยแพร่ทางอินเทอร์เน็ตได้รับความสนใจ เขาจึงเริ่มเขียนหนังสือ ยิ่งเมื่อเห็นว่ามีผู้อ่านให้ความสนใจก็ยิ่งมีความรู้สึกขอบคุณผู้อ่าน เมื่อมีผู้อ่านเกิดขึ้นผู้เขียนอย่างเยวี่ยนก็ยิ่งอยากจะเขียนต่อ เลยเขียนต่อมาเรื่อยๆ จนไต่ไปถึงล้านตัวอักษร เขาก็ไม่คิดว่าจะมีสำนักพิมพ์เล็งเห็นและอยากพิมพ์เป็นเล่ม
hhhh

"ตอนนั้นผมคิดว่าคงไม่มีปัญญาหากินได้ด้วยการเขียนนิยาย เพราะคิดว่าพักฟื้นเสร็จแล้วก็ต้องกลับไปทำงานเหมือนเดิม ก่อนกลับไปทำงานเหมือนเดิมก็เลยลองส่งงานไปให้สำนักพิมพ์ใหญ่ระดับมหาชนอย่างสำนักพิมพ์คราวน์พิจารณา แล้วบรรณาธิการบริหารก็เรียกผมไปคุยและบอกว่าไม่ต้องทำงานอื่นแล้ว ตั้งใจเขียนนิยายต่อไป คุณแต่งนิยายไป หน้าที่ปั้นคุณให้ดังเป็นหน้าที่ของฉัน แล้วผมก็ต้องประหลาดใจที่นิยายเล่มแรกของผมติดอันดับหนังสือขายดีที่สุด เมื่อมีคนติดตามงานมากขึ้น ผมยิ่งวางปากกาไม่ลงเลยหล่ะทีนี้"
hhhh

นิยายทุกเรื่องที่เยวี่ยนเขียนเป็นเรื่องความรักทั้งหมด แต่ชีวิตส่วนตัวรสนิยมในการอ่านของเขาคือชอบอ่านหนังสือแนวปรัชญาและประวัติศาสตร์ แต่ไม่ว่าหนังสือแนวประวัติศาสตร์จะสนุกแค่ไหน สิ่งที่ทำให้รู้สึกประทับใจคือความเคลื่อนไหว ความเกี่ยวข้องกันของคน การปฏิสัมพันธ์ที่เกี่ยวข้องกันของมนุษย์ที่เรียกว่า ความรู้สึกหรือความรักในรูปแบบต่างๆ ต่างหากที่รัดรึงให้เขาเขียนนิยายเกี่ยวกับความรักออกมา

hhh

"ผมมองเห็นว่าความรักซับซ้อนที่สุด แต่ก็เรียบง่ายที่สุดและวางไม่ลงที่สุด และความรู้สึกนี้เป็นสิ่งที่ผมประทับใจและโดนใจผมมากที่สุด ผมจึงอยากเขียนสิ่งที่ตัวเองรักที่สุดมากกว่า และอีกอย่างคือความรักเป็นพล็อตที่ไม่รู้จบจริงๆ" เยวี่ยน กล่าว
hhh

สำหรับนิยายเรื่อง ผู้ชายเหมือนระเบิด แปลเป็นภาษาไทยโดย อนุรักษ์ กิจไพบูลทวี ผู้แปลกล่าวถึงจุดเด่นของนิยายและนักเขียนสุดฮอตเรื่องนี้ว่า "ตอนที่ผมแปลหนังสือคุณเยวี่ยนเล่มแรก ตอนนั้นผู้เขียนมีหนังสือออกมาแค่สามเล่ม แต่ตอนนี้มีหกเล่มแล้ว ผมรู้จักกับสำนักพิมพ์คราวน์มาก่อน พออ่านคำโปรยเรื่อง ผู้ชายเหมือนระเบิด ตรงคำโปรย ผมก็สนใจ คำโปรยในหนังสือบอกว่า

hhhh

...คุณเชื่อในมิตรภาพอันบริสุทธิ์ของชายกับหญิงไหม... เชื่อไหม ผู้ชายหล่อ ผู้หญิงสวย พบกันเป็นมิตรภาพที่บริสุทธิ์ ที่ไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ เกี่ยวกับชู้สาวนะครับ ทำให้รู้ว่า ใช่ และมันมีอะไรหรือเปล่า

hhh

เลยหยิบมาอ่าน ตั้งแต่ต้นเรื่องมา มีอารมณ์ขัน เรื่องต่างๆ ที่เขานำเสนอ รู้ว่ามันโดนและรู้สึกว่ามีบางอย่างที่เขาอยากจะบอก ก็ตรงกันกับสิ่งที่นักแปลเองคิดว่าน่าจะบอก จึงเป็นต้นเหตุที่จับมาแปล แล้วก็เป็นนิยายรักที่อยู่รอบตัวเรา ที่ไม่หลุดโลกหรือเหนือเกินความจริงว่าชายจะต้องหล่อเฟี้ยว หญิงจะต้องสวยอร้าอร่าม แต่มันเป็นเรื่องที่สามารถเกิดขึ้นได้รอบตัวเรา"

hhh
เยวี่ยนพูดถึง ผู้ชายเหมือนระเบิด ว่า 95% เป็นเรื่องจริง ชื่อพระเอกไม่ได้ใช้ชื่อจริงแต่ชื่อนางเอกเป็นชื่อจริง ที่มาที่ไปในการได้พล็อตเรื่องก็มาจากวันหนึ่งเขาไปดื่มเหล้าที่บาร์แถวบ้าน แล้วเจอผู้ชายคนหนึ่งเมาและพล่าม เขาจึงเข้าไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น ผู้ชายคนนี้ก็เล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟัง แต่พอมาถึงจุดไคลแมกซ์ของเรื่อง เจ้าของเรื่องกลับนอนพับ เขาจึงลากผู้ชายคนนี้กลับมานอนที่บ้าน พอตื่นเช้ามาผู้ชายคนนี้ก็ตกใจที่มานอนบ้านคนแปลกหน้า แต่ที่สุดชายผู้นี้ก็อยู่บ้านเยวี่ยนถึงสามวัน และเล่าเรื่องราวตั้งแต่ต้นจนจบให้นักเขียนฟังทั้งหมด เมื่อทราบความจากปากผู้ชาย ในฐานะนักเขียนที่ไม่อยากฟังความข้างเดียว เขาจึงไปตามหาผู้หญิงของผู้ชายคนนี้ เพื่อรับฟังเรื่องจากปากของเธอ ...ว้าว !!!!!!!!!
hhhh

สิ่งที่เขาต้องการนำเสนอ ผู้ชายเหมือนระเบิด คือหนึ่ง-ตัวละครในเรื่องไม่รู้ว่าความสุขคืออะไร สอง-ตัวละครไม่มีความกล้าในการไขว่คว้าความสุข และสาม-ตัวละครปล่อยให้สิ่งมีค่าในชีวิตหลุดลอยไป

hhh

ในเรื่องนี้จะสนุกสนานเฮฮาตลอด เพียงแต่การดำเนินเรื่องเมื่อมาถึงจุดหนึ่ง ให้ความประทับใจมากมาย และคนเราเจอความสุขแล้วเขาไม่สามารถพิจารณาว่ามันคือความสุขที่เขาต้องการหรือไม่ หรือต่อให้เขารู้ว่าเขามั่นใจ เขาก็ไม่มีความกล้าไขว่คว้าความสุข สุดท้ายก็คงต้องเสียใจไปตลอดชีวิต แนวคิดในการทำงานเล่มนี้คือทำอย่างไรจึงจะแยกแยะเป็นกำลังใจให้กับผู้อ่านว่าจงกล้าไขว่คว้าความสุข
hhh

เยวี่ยนกล่าวถึงความรักต่อว่า "ในเรื่องของความรัก คุณไม่จำเป็นต้องทิ้งศักดิ์ศรีของคุณเพื่อไปหาหรอก และคุณจะต้องหาคนที่ให้เกียรติคุณด้วย เขาถึงจะเป็นความสุขของคุณได้ ให้เกียรติคุณมีความหมายครอบคลุมถึงคำว่าดีต่อคุณ จะต้องให้เกียรติความสัมพันธ์ระหว่างกัน แล้วก็ต่างฝ่ายต่างต้องกล้าที่จะให้คำมั่นสัญญา"
hhhh

นักเขียนหนุ่มวัยไม่เกิน 30 คนนี้ยังเป็นนักอ่านหรือหนอนหนังสือตัวยง เขาอ่านหนังสือทุกประเภทยกเว้นหนังสือเรียน เป็นเด็กเกเรของห้องและเป็นคนเดียวในห้องที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ เขาชอบไปห้องสมุดและบรรณารักษ์แนะนำว่า ถ้าไม่ชอบอ่านหนังสือเรียนก็อ่านนิทานประวัติศาสตร์แทน เขาได้สิทธิเข้าออกห้องสมุดตลอด 24 ชั่วโมง เขาจึงพาตัวเองไปขลุกอยู่แต่ห้องสมุด ซึ่งทำให้เขาได้อ่านหนังสือไปมากกว่าครึ่งในห้องสมุดตลอดเวลาที่เรียนอยู่ระดับมัธยม เขาเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือ ดูภาพยนตร์ ดูงานศิลปะ แต่ไม่ว่าจะสื่ออะไรก็ตามไม่มีอะไรสร้างความประทับใจเท่ากับหนังสือ เรื่องราวต่างๆ ในชีวิตไม่มีอะไรบรรยายได้ดีเท่ากับการเขียนหนังสือ
hhhh

เขาจึงชอบอ่านหนังสือและนักเขียนที่เขาชอบที่สุดเป็นนักเขียนอังกฤษชื่อ John Fowles หนังสือเล่มหนึ่งของนักเขียนคนโปรดชื่อ The Collector เล่าถึงพนักงานธนาคารคนหนึ่งที่ถูกลอตเตอรี่จึงลาออกจากงาน แล้วไปเจอผู้หญิงที่ตัวเองชอบก็จับตัวมาเรียกค่าไถ่ พฤติกรรมของผู้ชายคนนี้มาจากความเห็นแก่ตัวและเขาก็เรียนรู้ว่าการจำกัดอิสรภาพคน คุณไม่สามารถได้ใจเขา ในหนังสือเล่มนี้มีทั้งเรื่องของเทพนิยาย วรรณกรรม การสืบสวนสอบสวน เป็นหนังสือเล่มเล็กๆ แต่อัดแน่นไว้ด้วยสาระต่างๆ มากมาย และควรค่าแก่การอ่านอย่างยิ่ง การดำเนินเรื่องก็ชวนติดตาม ทำให้อยากอ่านตั้งแต่ต้นจนจบแบบรวดเดียว
hhhh

เสน่ห์งานเขียนของเยวี่ยนคือเรื่องราวและตัวละครในเรื่องสร้างความน่าเชื่อถือให้กับผู้อ่านว่ามีตัวตนจริงๆ สัมผัสได้เหมือนกับเป็นเรื่องปกติในชีวิตประจำวัน เขาตอบคำถามแก่ผู้มาร่วมงานวันเปิดตัวหนังสือ ผู้ชายเหมือนระเบิด ที่ประเทศไทยถึงกลวิธีในการเข้าถึงพล็อตและเรื่องทั้งหมดว่า...
hhh

"โดยส่วนตัวประสบการณ์ทำงานของผมค่อนข้างพิเศษ ผมทำงานเป็นที่ปรึกษาทางจิตอยู่ระยะหนึ่ง ฉะนั้นจึงมีผู้คนมากมายมาเล่าเรื่องราวปมปัญหาในชีวิตให้ฟัง พวกเขาจ่ายเงินแล้วก็เล่าเรื่อง แต่ขณะเดียวกัน ผมก็มีเพื่อนที่ไม่ยอมจ่ายเงิน พวกเขาไม่ได้มาในฐานะลูกค้า แต่มาเพราะอยากเล่าเรื่องอยากบ่น และเพื่อนๆ ก็มักเล่าเรื่องนาน บางครั้งเป็นอาทิตย์ถึงจบ ในขณะที่สิ่งที่ผมได้มาคือแมคโดนัลด์หนึ่งมื้อ
hhh

ฉะนั้น ผมจึงรู้สึกว่าทำงานเสียเที่ยวเปล่า เสียแรงเปล่า ไม่อยากเสียของ จึงบอกว่าอยากเล่าเล่ามาถือเป็นการบริจาคพล็อตเรื่อง ผมจึงได้ใช้มาหาเงินนิดหน่อย พร้อมกับบอกความรู้สึกผ่านผู้อ่านด้วย รายได้ของการเขียนหนังสือจริงๆ มันน้อยมาก แต่ความปลาบปลื้มที่ได้กลับคืนมา เกินมูลค่าทุกอย่าง ไม่สามารถเทียบเป็นเงินได้

hhh

เมื่อก่อนมนุษย์ไม่อยากให้ความลับตัวเองถูกเปิดเผย แต่ไม่รู้ว่าทำไมคนสมัยนี้เปลี่ยนไป คืออยากจะทิ้งความทรงจำเอาไว้ในโลก ถ้าหากผมได้รับเกียรตินี้ ผมก็ยินดีทำตัวเป็นช่างอัดเสียง แล้วให้สิ่งดีๆ ความรู้สึกดีๆ ได้มีโอกาสฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่า เหมือนดนตรีที่บันทึกเสียงเอาไว้ แต่ผมไม่อยากนำเสนอในแบบดนตรีคลาสสิกที่เข้าใจยาก ผมอยากใช้ดนตรีป๊อปที่คนสามารถคลอตามได้โดยง่าย เพื่อให้ทุกคนสามารถสัมผัสสิ่งที่อยู่ลึกๆ ในความประทับใจ"
hhh

ก่อนเป็นมานักเขียน เยวี่ยนแทบไม่แตะอินเทอร์เน็ตเลย พอนิยายของเขาดังมาจากอินเทอร์เน็ตก็มีคนถามเขาว่าทำได้อย่างไร เขาตอบคำถามนี้ว่า "ผมไม่สามารถทิ้งความเป็นอยู่ได้ ไม่ว่าจะเป็นโทรศัพท์มือถือ หรืออินเทอร์เน็ตต่างก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ผู้คนหันมาใช้อีเมลมากกว่าส่งจดหมายแบบเมื่อก่อน สำหรับผมเวลาตอบจดหมาย อีเมล หรือสนทนาสั้นๆ ทางเอ็มเอสเอ็น สิ่งสำคัญอยู่ที่ว่า ผมมองอีกฝ่ายอย่างไร ผมบอกสารอะไรกับอีกฝ่ายบ้าง ขอให้มาจากใจจริง จากความจริงใจ ใช้วิธีการอะไรก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญ คนใช้สำคัญมากกว่าอุปกรณ์เครื่องมือที่ถูกใช้"

ก็เผื่อไว้ ให้พี่น้องชาวหัวหิน ผู้เบื่อหน่ายกับการใช้ชีวิต 'ตามกรอบ' ที่ไม่รู้มีอะไรนักหนามากำหนด สะกด เราไว้ ได้เห็นเป็น ไอเดียและแรงบันดาลใจ สำหรับการ ออกมานอกกรอบ ใช้ชีวิตให้เป็นไปตามใจปรารถนา ทำในสิ่งที่ชอบ ชอบในสิ่งที่ใช่ เป็นอย่างอื่นไปทำไม เมื่ออย่างไร ก็ไม่ใช่เรา....สวัสดี

ขอบคุณข้อมูลจากกรุงเทพธุรกิจ

huahinhub Thanks