o
o
o
o
o
o
o
o
วันเดินช้าของตั้ม : วิศุทธิ์ พรนิมิต
ราว 10 ปีก่อน ยุคสมัยที่ ‘เด็กแนว’ ครองเมือง วัฒนธรรม ‘โคตรอินดี้’ ที่เน้นความแปลก แตกต่าง มีเอกลักษณ์ชัดเจนไม่เหมือนใคร ค่อยๆ ก่อเกิดเป็นกระแสที่ผู้คนไม่น้อยให้ความสนใจ ในช่วงเวลาดังกล่าว ‘HESHEIT’ (ฮีชีอิท) การ์ตูนลายเส้นดิบหยาบ ผลงานของ ตั้ม-วิศุทธิ์ พรนิมิต ที่โดดเด่นด้วยลายเส้นแปลกตา เต็มไปด้วยความดิบเถื่อนหากก็แฝงปรัชญาสอนข้อคิด ได้กลายเป็นหนึ่งในงานที่สนองตอบความต้องการเสพงานที่ “แปลก และแตกต่าง” ของหนุ่มสาวอินดี้ ณ ห้วงเวลานั้น
แต่เมื่อ ‘ฮีชีอิท’ ประสบความสำเร็จ มีเสียงชื่นชอบตอบรับอย่างท่วมท้นในสไตล์ดิบหยาบเถื่อนถ่อยอันเด่นชัด เป็นที่ชื่นชอบทั้งในไทยและข้ามฟ้าไปโด่งดังถึงแดนปลาดิบ กระนั้น ตั้มก็กล้าที่จะ ‘หักดิบ’ ลดทอนความดิบหยาบในงานของตัวเองลง งานของเขาลำดับต่อๆ มา ไม่ว่า ‘ควันใต้หมวก’ ‘everybodyeverything’ พาผู้อ่านไปพบกับลายเส้นเรียบง่าย เนื้อเรื่องอบอุ่น ตัวละครน่าเอ็นดู และมากกว่าการให้คำตอบ ตั้มเลือกที่จะทิ้งตัวการ์ตูนหลายตัวให้จมอยู่กับการ ‘ค้นหา’ ต่อไป
และวันนี้ 'ชิงช้า' ผลงานการ์ตูนเรื่องล่าสุดของตั้ม ก็กำลังพาผู้อ่านเดินทางค้นหาบางสิ่งบางอย่างไปพร้อมกัน ในวาระครบรอบ 10 ปี ฮีชีอิท ที่วารสารการ์ตูน MUD ในเครือสำนักหนังสือไต้ฝุ่น นำมาจัดพิมพ์ใหม่ พร้อมทั้งจัดวงเสวนาวงเล็กๆ ขึ้น เราเข้าร่วมสังเกตการณ์ก่อนพูดคุย ไต่ถามถึงการเปลี่ยนผ่านจากงานดิบสู่งานเรียบง่ายและเชื่องช้า ในแบบชิงช้า สาวน้อยน่ารักแสนงอน ที่กำลังนั่งจับจองตำแหน่งในใจของใครหลายๆ คน และถ้อยคำนับจากนี้ คือเนื้อความบางแง่มุมจากตั้ม ในวันนั้น
ราว 10 ปีก่อน ยุคสมัยที่ ‘เด็กแนว’ ครองเมือง วัฒนธรรม ‘โคตรอินดี้’ ที่เน้นความแปลก แตกต่าง มีเอกลักษณ์ชัดเจนไม่เหมือนใคร ค่อยๆ ก่อเกิดเป็นกระแสที่ผู้คนไม่น้อยให้ความสนใจ ในช่วงเวลาดังกล่าว ‘HESHEIT’ (ฮีชีอิท) การ์ตูนลายเส้นดิบหยาบ ผลงานของ ตั้ม-วิศุทธิ์ พรนิมิต ที่โดดเด่นด้วยลายเส้นแปลกตา เต็มไปด้วยความดิบเถื่อนหากก็แฝงปรัชญาสอนข้อคิด ได้กลายเป็นหนึ่งในงานที่สนองตอบความต้องการเสพงานที่ “แปลก และแตกต่าง” ของหนุ่มสาวอินดี้ ณ ห้วงเวลานั้น
แต่เมื่อ ‘ฮีชีอิท’ ประสบความสำเร็จ มีเสียงชื่นชอบตอบรับอย่างท่วมท้นในสไตล์ดิบหยาบเถื่อนถ่อยอันเด่นชัด เป็นที่ชื่นชอบทั้งในไทยและข้ามฟ้าไปโด่งดังถึงแดนปลาดิบ กระนั้น ตั้มก็กล้าที่จะ ‘หักดิบ’ ลดทอนความดิบหยาบในงานของตัวเองลง งานของเขาลำดับต่อๆ มา ไม่ว่า ‘ควันใต้หมวก’ ‘everybodyeverything’ พาผู้อ่านไปพบกับลายเส้นเรียบง่าย เนื้อเรื่องอบอุ่น ตัวละครน่าเอ็นดู และมากกว่าการให้คำตอบ ตั้มเลือกที่จะทิ้งตัวการ์ตูนหลายตัวให้จมอยู่กับการ ‘ค้นหา’ ต่อไป
และวันนี้ 'ชิงช้า' ผลงานการ์ตูนเรื่องล่าสุดของตั้ม ก็กำลังพาผู้อ่านเดินทางค้นหาบางสิ่งบางอย่างไปพร้อมกัน ในวาระครบรอบ 10 ปี ฮีชีอิท ที่วารสารการ์ตูน MUD ในเครือสำนักหนังสือไต้ฝุ่น นำมาจัดพิมพ์ใหม่ พร้อมทั้งจัดวงเสวนาวงเล็กๆ ขึ้น เราเข้าร่วมสังเกตการณ์ก่อนพูดคุย ไต่ถามถึงการเปลี่ยนผ่านจากงานดิบสู่งานเรียบง่ายและเชื่องช้า ในแบบชิงช้า สาวน้อยน่ารักแสนงอน ที่กำลังนั่งจับจองตำแหน่งในใจของใครหลายๆ คน และถ้อยคำนับจากนี้ คือเนื้อความบางแง่มุมจากตั้ม ในวันนั้น
oo
จาก ‘ฮีชีอิท’ ถึง ‘ชิงช้า’ จากงานที่เคยดิบหยาบ เปลี่ยนเป็นความเรียบง่าย ดูคล้ายว่างานของคุณ สวนทางกับสภาพบรรยากาศบ้านเมืองที่วุ่นวายนะ คุณเคยมองงานตัวเอง แล้วเปรียบเทียบกับสภาพสังคมไหม ?
ตั้มตอบ : “ก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันนะ เพราะคนเดี๋ยวนี้ ชอบอะไรเร็วๆ ใช่ไหม แล้วก็ทำอะไรเร็วๆ อยากเห็นผลลัพธ์เร็วๆ แล้วพอไม่เห็นผลก็บอกว่ามันผิดพลาด มันล้มเหลว หรือเมื่อประสบผลเร็วๆ ก็บอกว่าประสบความสำเร็จแล้ว ยกตัวอย่างกรณี ‘ฮีชีอิท’ เลย ทำเร็วได้เร็วนะ เมื่อมันสำเร็จแล้ว เราก็เลยอยากลองทำอะไรที่มันช้าๆ ดูบ้าง อย่างเรื่อง “ชิงช้า” ที่มันไม่ได้จบในตอน แต่เป็นการ์ตูนเรื่องยาวที่วาดแบบช้าๆ เป็นการได้ลองทำอะไรที่ตรงกันข้ามกับฮีชีอิท "เราค่อนข้างจะเป็นคนที่รักษาสมดุลในการทำงานนะ เหมือนกับว่า ถ้าเราให้คนอ่านเขาอ่านแต่ฮีชีอิท แล้วเราไปบอกว่าฮีชีอิทดี ถ้าเป็นแบบนั้น เรารู้สึกไม่ดีนะ เพราะมันเหมือนกับการไปทำให้เขายึดติด”
ooo
อ่านชิงช้าแล้ว รู้สึกเหมือนคุณอยากทลายตัวตนเดิมๆ ลงมา เพื่อไม่อยากให้คนยึดติดในงานเขียนแบบดิบๆ ในสไตล์ ฮีชีอิท?
ตั้มตอบ : “มันก็ไม่เชิงนะ แต่เหมือนเป็นการพูดกับคนอ่านตรงๆ ว่า อย่าไปยึดติดกับสไตล์ เพราะฮีชีอิท เราทำแล้วมันเวิร์กขึ้นมา แต่มันก็เหมือนกับว่า เรากลัวความสำเร็จของมันที่ได้มาเร็ว เราก็เลยชะลอๆ ไว้ แล้ววาดอะไรแบบตรงกันข้ามบ้าง เพื่อให้รู้ว่าอย่าไปยึดกับมัน ถ้าให้เราวาดแต่ฮีชีอิท ก็ไม่ดี มันยึดติดเกินไป เป็น 'สไตล์' มากเกินไป”
ooo
'แก่น' ของชิงช้า คืออะไร?
ตั้มตอบ : “ชิงช้าคือคนที่ไม่ชอบอยู่กับปัจจุบัน เขาจะแกว่งไปอดีต ไปอนาคต ก็เป็นเรื่องที่เราอยากจะทำให้เขาพัฒนาไปเรื่อยๆ จนเขาเป็นคนที่แฮปปี้กับชีวิต ตอนนี้เขาก็กำลังเดินทางอยู่ ถ้าจะให้พูดอะไรเกี่ยวกับชิงช้า ก็ชิงช้าเป็นการ์ตูนที่ต้องอ่านนานๆ เพราะมันเป็นการ์ตูนที่จะค่อยๆ บอกทีละนิด ทีละนิด เราตั้งใจให้เป็นแบบนั้น ให้คนได้ลองอ่านอะไรนานๆ "ชิงช้าไม่ดังเท่าฮีชีอิท เพราะฮีชีอิทมันจบอยู่ในตัวเอง มันครบ สมบูรณ์แบบ ซึ่งเราก็ดีใจนะที่เป็นแบบนั้น เราก็เลยปล่อยมันไว้แบบนั้นแหละ แล้วลองทำอะไรแบบอื่นดูบ้าง มาทำชิงช้าที่ธรรมดากว่า ไม่ได้หวือหวา มีสไตล์ชัดเจนเหมือนฮีชีอิท”
oooo
ในความคิด ‘จรรยาบรรณ’ ของนักเขียนการ์ตูนคืออะไร?
“เราก็ไม่รู้นะ ไม่เคยมีใครบอกว่า ‘จรรยาบรรณ’ คืออะไร แต่เราก็มีในแบบของเราคือ เราจะเขียนให้คนอ่านได้คิด ไม่ใช่เขียนให้คนทำตาม อย่างเช่น การเขียนการ์ตูนให้พระเอกถือแป๊บเหล็ก แล้วทุบหัวคน เขียนเป็นเรื่องยาวเลยนะ แล้วก็เขียนให้พระเอกคนนี้ดูเท่มาก ทำให้การเอาแป๊บทุบหัวคนกลายเป็นเรื่องเท่ได้ เหมือนหนังฝรั่งที่ทำให้การถือปืนยิงคนกลายเป็นเรื่องเท่ เราจะไม่ทำอะไรแบบนั้น เพราะเมื่อเรื่องมันสนุก คนจะอยากเลียนแบบทันที อยากทำตาม มันเป็นอัตโนมัติเลยนะ ไม่ว่าหนังหรือการ์ตูน เราจึงพยายามมากที่จะไม่ให้เกิดอะไรแบบนั้น ไม่ทำให้คนชั่วดูเท่”
ooo
คือบางแง่มุมความคิด ของ 'วิศุทธิ์ พรนิมิตร' ชายหนุ่มผู้กำลังเดินทางไปพร้อมกับตัวการ์ตูนที่เขาสร้างขึ้น
ooo
คือบางแง่มุมความคิด ของ 'วิศุทธิ์ พรนิมิตร' ชายหนุ่มผู้กำลังเดินทางไปพร้อมกับตัวการ์ตูนที่เขาสร้างขึ้น
o
แน่นอน สeหรับบางคน นี่อาจเป็นแค่การ์ตูนบางเรื่อง....ทว่าแก่นของเรื่องนี้...อะไรนะ ที่ทำให้งานของตั้ม..ไม่ใช่แค่ อยู่รอด..แต่ มันกลับกำลังค่อยๆ ยั่งยืน..ขึ้นทุกเมื่อเชื่อวัน...ชาวหัวหิน คิดงั้นมั๊ย...?
o
ขอบคุณข้อมูลจากผู้จัดการออนไลน์
huahinhub Thanks
o
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น